Natuurlijk, er
staan nog koersen op de kalender. Zoals bijvoorbeeld het polderrondje in
Ottoland. Ik heb echter even een rustperiode ingelast. Vooral in augustus heb
ik veel kunnen rijden en nu als voorbereiding op mijn eerste veldritseizoen wil
ik goed uitrusten. Bovendien hou ik me vanaf september weer bezig met de
voetbalverslagen voor een regionale krant, waardoor de tijd in het weekend ontbreekt.
Mijn eerste jaar met licentie, in de sportklasse, is voorbij, maar geheel tegen
mijn verwachtingen halverwege juni in kijk ik nu al uit naar het nieuwe
seizoen.
Lachend een gat dichtrijden in Zuidland (fotokoos.info)
In een eerder
blog beschreef ik hoe ik na een koers in Noord-Brabant naast mijn auto stond,
klaar om m’n licentie weg te gooien. Dankzij enkele opvolgende wedstrijden in
juli, zo schreef ik daarin ook, was ik blij dat ik dat niet had gedaan. Ik
hervond mijn plezier in wielrennen en met name in augustus reed ik voor mijn
doen vrij sterk.
Tegenslagen
Misschien heeft
het te maken met het feit dat het mijn debuutjaar was met licentie en enkele
tegenslagen waarmee ik in het begin van het seizoen kampte. Vooraf wist ik niet
echt wat ik moest verwachten. Ja, ik had een paar keer met de regiorecreanten
meegereden, maar ik wist ook wel dat dat totaal iets anders is. Daarom had ik
als doel gesteld om dit jaar in criteriums in het peloton te finishen, wetende
dat dat niet altijd zou lukken.
Valpartijtje
In het begin van
het seizoen kon ik de trainingen niet ideaal opbouwen doordat ik last kreeg van
kuitblessures. Een verplaatsing van de plaatjes onder mijn schoenen bood
soelaas. Een week na het criterium van Lexmond, waarin ik naamloos doch blij in
het peloton de koers uitreed en bovendien voor een regionale krant verslag
mocht doen van mijn eigen rit, liep ik bij een onschuldig ogend valpartijtje in
de toerversie van de Amstel Gold Race een gekneusde rib op. Hierdoor moest ik
noodgedwongen enkele weken vanaf de kant toekijken, juist in koersen waar ik me
erg op had verheugd (zoals in Brakel en Rijsoord).
Wanhoop
Eind mei pakte ik
de draad weer op en ik voelde dat ik toch een redelijke basis had, want het
niveau van voor de val leek al snel opgepakt te zijn. In het polderrondje bij
Klaaswaal ging het lekker en daar had ik achteraf bezien meer moeten doen. In
juni liep het echter allemaal wat minder. In diverse criteriums werd ik op
meerdere rondes gereden en met name mijn gebrekkige kunde in het bochtenwerk
bracht me tot wanhoop, waardoor ik dus zelfs bijna m’n licentie weggooide.
Klimwerk
Een maand later
ging het wel beter en had ik vooral in Heerle (of Herrel) veel plezier in het
koersen. Langzaamaan zat er ook verbetering in het bochten rijden. Een week
vakantie in Luxemburg, waar ik veel heb getraind en heerlijk heb geklommen,
legde wat mij betreft de basis voor de goede periode in augustus. Ik heb
weleens begrepen dat je door het klimwerk de snelheid op het vlakke verliest,
maar ik heb daar niets van gemerkt. Of de beklimmingen in het Groothertogdom
zijn daar niet hoog genoeg voor.
Drie criteriums
Zoals gezegd, in
augustus reed ik voor mijn doen sterk (misschien voelde ik me ook wel even privé
bevrijd van bepaalde besognes). Ik won, mede gebruik makend van mijn lage
positie in de klassementen, zowaar drie ritten in de doordeweekse Molcompetitie
en eindigde eenmaal als tweede. Helaas kon ik slechts drie criteriums rijden in
deze maand en door diverse redenen verliep dat iets minder. In Nispen ging het
regenen en – ingegeven door een valpartij op nat wegdek een jaar eerder – dan ben
ik toch een stuk minder waard. Zuidland heeft een heel fijn rondje, maar door
overbelasting waren de kuiten nogal gevoelig waardoor ik niet volle bak kon
rijden. Ik wilde niks forceren. De Nacht van ’s Gravendeel was ook erg leuk om
te rijden, maar voor mij toch net iets te lastig. Met meer ervaring zou dat me
misschien beter afgaan.
Vertrouwen
Klinkt misschien
als het zoeken naar excuses, maar zo is dat niet bedoeld. Het gaat mij er meer
om dat ik aan het einde van een wisselend eerste seizoen erg veel vertrouwen heb
opgedaan door een maand lang sterk te rijden en tevens mijn bochtenwerk zag
verbeteren. Uiteraard moet ik daarin nog meer vooruitgang boeken, maar ik heb
nu gezien dat dat ook mogelijk is.
Opgedane ervaring
Deze laatste
periode heeft ervoor gezorgd dat ik uitkijk naar 2015. Met de opgedane ervaring
wil ik proberen meer van voren mee te rijden in de criteriums en omlopen. Of
dat lukt zal de tijd uitwijzen, maar waar ik me dit seizoen er vooral op
richtte om wedstrijden in het peloton uit te rijden wil ik volgend jaar
proberen me af en toe aan de voorkant van de koers te laten zien.
Modder
Nu staat echter
het veldritseizoen voor de deur. Ik had nooit gedacht dat ik aan dat geploeter
door de modder zou beginnen, maar onder het mom van iets in de winterperiode te
willen doen buiten de oersaaie fitnessruimte en tegelijkertijd proberen de
techniek bij te schaven zal ik me in de komende maanden dan toch in het veld tonen.
Ik ben benieuwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten