Gisteren vertrok
ik vol verwachting naar Rhoon om mee te rijden in de Ronde van Albrandswaard.
Waar ik afgelopen zaterdag niet zo lekker reed in Papendrecht ging het
vervolgens op zondag prima in Oudenbosch. Ik had er dus zin in. Bij het zien
van het rondje merkte ik echter algauw dat ik op dat parcours alle zeilen zou
moeten bijzetten. Het liep voor mij dan ook uit op een flinke teleurstelling.
In actie in Oudenbosch - fotokoos.info
Bochtenwerk
De, zeker voor
mij, lastige bochten volgden zich in rap tempo op. In een kort rondje zaten er
zes, plus tussendoor een kort klimmetje richting een dijk (waar een scherpe
bocht op volgde) en op het langste rechte stuk hadden we tegenwind. Bij de
start werd me ingefluisterd dat ik zo snel mogelijk, in één sprint, mezelf bij de
eerste tien moest voegen. Dat was het beste. Probleem is dat ik dan met mijn
bochtenwerk de rest in de weg zit en dat wil ik ook weer niet. Dus ik bleef
redelijk achterin hangen en zag mij continu gaten van vijf meter goedmaken.
Tandvlees
Al snel zat ik
redelijk op het tandvlees, maar kon ik de gaten waar ik zelf voor verantwoordelijk
was nog prima dichten. Het probleem is echter dat ook renners voor je gaten
laten vallen en doordat er te weinig lange rechte stukken inzaten is dat voor
mij niet meer recht te zetten. Ik legde mij dus, misschien iets te eenvoudig,
neer bij lossen. Voor het eerst in mijn debuutjaar in de sportklasse.
Uiteindelijk werd ik twee keer door het peloton gepasseerd en kon ik niet meer aanhaken.
Met nog acht toertjes te gaan werden de gedubbelde renners uit koers genomen en
bleek ik toch nog als 39e te zijn geklasseerd.
Chagrijnig
Na afloop was ik
hevig ontdaan over mijn eigen rijden. Chagrijnig fietste ik richting huis. De
benen hadden eigenlijk nog genoeg over, maar omdat een dergelijk parcours mij
totaal niet ligt kon ik mijn snelheid niet kwijt. Toen besloot ik voor straf nog
te proberen om met de woensdagavondkoers van De Hoekse Renners in Puttershoek
mee te doen.
Polderrondje
Volle bak reed ik
naar de Hoeksche Waard en kon drie minuten voor de start mijn rugnummer
opspelden. Dit polderrondje over drieënhalve kilometer ligt mij aanzienlijk
beter en in het begin liet ik mij ook nog van voren zien. Een paar keer zat ik
mee in een ontsnapping, maar deze mislukten allen. Nadat er even
geneutraliseerd werd rond gereden vanwege een valpartij was bij mij het beste
er wel af. In het peloton eindigde ik mijn koers.
Voldaan
Na eerst dus een
zeer teleurstellende koers te hebben gereden was ik toch tevreden op deze woensdagavond,
aangezien de tweede wedstrijd waar ik startte een stuk beter verliep. ’s Avonds
zocht ik zodoende moe en voldaan met 167 kilometer in de benen mijn bedje op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten