Nieuwe sokken!

Vorige week heb ik nieuwe sokken gekocht om de winter door te komen. Ik had er niet zoveel meer en één paar had zelfs een gat teveel. Aangezien Homer Simpson daarop prijkt, verkleed als Kerstman, zie ik voorlopig nog geen reden om die weg te gooien.

 

Ik had nog wel een hele berg zomersokjes – van die kleintjes die tot aan de enkel reiken. Die zijn echter bij de huidige weersomstandigheden wat aan de frisse kant. Bovendien zijn ze over het algemeen nogal dun waardoor ze mijn voeten niet echt warm houden.

 

Ik vind het altijd een vervelende gedachte om weinig sokken te hebben. Voor boxershorts geldt hetzelfde. Bij de overige kledij maakt het me niet zoveel uit hoeveel ik ervan heb, zolang het tijdig gewassen wordt en ik nog enigszins kan kiezen welke combinatie ik aandoe.

 

Misschien komt het doordat ik op recreantniveau aan wielrennen doe. Profrenners kunnen ook nooit genoeg sokken hebben. Ik heb weleens over Michael Boogerd gelezen dat hij aan het begin van het seizoen zo’n tachtig paar wielersokjes kreeg van de sponsor. Hij wilde namelijk altijd bij iedere koers nieuwe sokjes aan. In zijn Tourkoffer zaten dus sowieso al minstens twintig paar van die lieve kleine wielersokjes.

 

Ik heb drie paar zwarte sportsokken gekocht. Vanaf omtrent mijn dertiende draag ik al geen witte sportsokken meer, daar de vrouwtjes dat er verschrikkelijk uit vinden zien. Het resultaat is sindsdien enorm. Door geen witte sportsokken te dragen heb ik een arsenaal aan (ex-)vriendinnen volgestouwd.

Wat het dan wel weer opvallend is, is dat wielersokjes wel altijd wit behoren te zijn (alleen cultuurbarbaren denken daar anders over).

 

Daarnaast heb ik vier paar sokken van het refoachtige soort gekocht. Die zijn zwart met ruit, zwart met streep, enzovoorts. Dat soort gevallen.

 

Dat het sport- en refoachtige modellen zijn maakt me verder niet zoveel uit. Waar het om draait is het genot van het dragen van nieuwe sokken! Dat vind ik namelijk zo heerlijk! Vooral op gladde vloeren als plavuizen of laminaat. De zool kent dan namelijk nog een prettige dikke laag.

 

Uren kan ik rondlopen op nieuwe sokken, genietend van de zachte stappen op de verse laag wol.

 

Wat wel jammer is, is dat dat gelukzalige gevoel van nieuwe sokken nooit lang aanhoudt. Twee keer gedragen en gewassen en het is vervlogen. Tja, had ik maar profrenner moeten worden.