In vermaarde tijden kon ik mij niet
voorstellen dat ik ooit zou genieten van het aanhoren van een psalm. In de kerk
waar ik wekelijks verplicht mijn verveling tot grote hoogtes moest stuwen werd
monotoon, langzaam en over het algemeen niet mooi gezongen. Onzuivere stemmen
omringden mij en ik kon ze duidelijk horen aangezien ik zelf mijn mond gesloten
hield. Niet bijzonder lang geleden hoorde ik bij ons in de polder echter iemand
een psalm zingen waarbij zelfs ik even tot halt werd gebracht.
